Wraz z budową Twierdzy Przemyśl miasto przeżywało okres prosperity. Powstawały nowe drogi, rozwijał się handel i rzemiosło. W związku z tak dynamicznym rozwojem, niezbędna była również rozbudowana infrastruktura kolejowa. W 1860 roku został otwarty dworzec kolejowy, mogący poszczycić się połączeniem ze Lwowem i Wiedniem. Kiedy w 1867 roku powstała monarchia austro-węgierska, wręcz konieczne jest połączenie z Budapesztem i w 1872 roku takowe utworzono. Dworzec został przebudowany w 1895 roku na styl neobarokowy. Kolejne prace remontowe miały miejsce w XXI wieku. W latach 2010–2012 kosztem ponad 25 mln złotych dworzec przeszedł gruntowny remont pod nadzorem konserwatorskim, który przywrócił mu wygląd sprzed ponad stu lat. Dworzec swoim wyglądem wizualnie nie ustępuje rezydencjom magnackim. Wnętrze robi ogromne wrażenie nawet na mieszkańcach miasta. Hol główny zdobiony jest malowidłami Feliksa Wygrzywalskiego i Jana Talagi, które przedstawiają herby Przemyśla, Krakowa, Lwowa oraz rodziny Potockich. Z holu głównego prowadzą dwie drogi zwiedzania. Kierując się w prawo dotrzeć można do współczesnej poczekalni, natomiast idąc w lewo – do sali restauracyjnej, w której obecnie mieści się restauracja „Perła Przemyśla”. W drodze do dawnej sali mija się poczekalnie. W jednej z nich znajduje się zabytkowa posadzka. We wspomnianej sali restauracyjnej ujrzeć można malowidła Mariana Strońskiego, najsłynniejszego malarza Przemyśla, przedstawiające panoramę miasta i widok na baszty Zamku Kazimierzowskiego.